Գեղամ Մանուկեան. Դաշնակցութեան օրն երէկ էր, այսօր, ու յատկապէս՝ վաղը
Ամէն ինչ սկսւում նոր է միայն։ Դաշնակցութեան օրն երէկ էր, այսօր, ու յատկապէս՝ վաղը։ Գնում ենք առաջ՝ մեր հաւատարմութիւնը 
յայտնելով մեր հողին ու մեր հայրենակցին։ Առաջիկայում կրճատւող հազարաւոր աշխատողներին, պարտադիր կուտակայինի սեւ հետեւանքները զգացող, այս օրերին մոլորեալ երիտասարդին, ասֆալտին լոկ ցուցադրութեան համար պառկեցւող անմեղ քաղաքացիներին (մեղաւորները թող դատւեն դատարանով) ու յատկապէս՝ մեր Արցախ աշխարհին ու արցախցուն պաշտպանողը էլի մենք ենք՝ Դաշնակցութիւնը։
Չենք խօսի խորհրդարանական ամբիոններից (այնտեղ խօսող այլեւս դժւար թէ որեւէ մէկը լինի այդ թեմաներով), հազար ու մի հարթակ կայ։ Երբեք մեր ձայնը չեն կարողացել լռեցնել։
Յ.Գ. 1996-ին ճիշտ այս օրը դատարանում տէր-պետրոսեանական ռեժիմի քաղաքական բիրտ ճնշումներին հակառակ, Դաշնակցութիւնն արդարացւեց անմիտ մեղադրանքներից։
1997-ին, ճիշտ այս օրը հանգուցեալ Վահան Յովհաննիսեանը, Արմէն Ռուստամեանը եւս արդարացւեցին դատարանի դահլիճում՝ մնալով կալանքի տակ։
Յ.Յ.Գ. Ու ամենակարեւորը՝ 1991-ին ճիշտ այս օրը Արցախում Դաշնակցութեան քաղաքական հզօր ներկայութեան ու ազդեցութեան շնորհիւ, արկերի տակ արցախցին հանրաքւէով ԱՅՈ ասաց անկախութեանը։ Այն երբեք թոյլ չենք տայ զիջել։
Թոյլ չենք տայ Արցախի հարցում որեւէ զիջում։