Հայոց Ցեղասպանութեան առաջին միջազգային ճանաչման մասին գիրքի շնորհանդէս ՈՒրուկուայի մէջ Նախագահ Լաքաժէ Փօու-ի մասնակցութեամբ
Մոնթէվիտէօ, Փրենսա Արմենիա.- Դետեմբեր 15ին, տեղի ունեցաւ Հայ Դատը Արարատի Ուրուկուայի միջև. ճանաչման պատմութիւնը խորագրուած գիրքի ներկայացումը: Գիրքը 1965-ին Ուրուկուայի Խորհրդարանի կողմէ Ցեղասպանութեան ճանաչման պատմութիւնն է, իր տեսակին մէջ առաջին օրէնքը՝ Հայ Դատի պայքարի ճամբուն անկիւնադարձային Յիսնամեակի տարուան ընթացքին: Համավարակի պատճառով առցանց տեղի ունեցած շնորհանդէսը կազմակերպեցին Ուրուկուայի Զելմար Միչելինի Հիմնարկութիւնը և ՀՅԴ Հրայր Մարուխեան Հիմնարկութիւնը:
Գիրքը ներկայացուցին Ուրուկուայի Համալսարանի տնօրէն Ռոտրիկօ Արիմ, ՀՅԴ Հայ Դատի Կեդրոնական Յանձնախումբի անդամ, Ընկերվար Միջազգայնականի փոխ-նախագահ և Հրայր Մարուխեան Հիմնարկութեան ներկայացուցիչ Մարիօ Նալպանտեան, և Զելմար Միչելինի Հիմնարկութեան նախագահուհի Սեսիլիա Միչելինի: Իրենց մասնակցութիւնը բերին նաև գրքի երեք հեղինակները որոնք կատարած էին ուսումնասիրութիւնը. Պատմաբան և քաղաքագէտ Խերարտօ Գաէթանօ, և հրապարագիրներ Սալվատոր Նեվէս և Մաուրիսիօ Ռոտրիկէզ:
Ուրուկոայի նախագահ Լուիս Լաքաժէ Փօու և փոխ-նախագահուհի Պէաթրիզ Արխիմոն առանձին պատգամներ ուղարկեցին ներկայացման: Նախագահ Լաքաժէ Փօու մասնաւորաբար ըսաւ, որ գիրքը «հայերու և ուրուկուայցիներու փոխ-յանձնառութեան պատմութեան կարևոր վկայութիւն մըն է, պատմութիւնը ուրուկուայցիներու որոնք 1965-ին իրենց ձայնը բարձրացուցին ի խնդիր Հայ Դատին: ... Մաս կը կազմէ իրարմէ տարբեր պատմական հոլովոյթէ անգած երկու ժողովուրդներու որոնք միասին յանձնառութիւն վերցուցին ժողովուրդներու դատերուն ի պաշտպանութիւն: Այս յանձնառութիւնը հիմնականօրէն Հայ Դատին նկատմամբ է, յանձնառութիւն է հանդէպ ուրուկուահայերու որոնք անխոնջ աշխատանք տարին ե՛ւ Ցեղասպանութեան ճանաչման, ե՛ւ Հայ Դատի ի խնդիր:» Նախագահը իր պատգամը աւարտեց ըսելով որ գիրքը պատմական վկայութիւն մը չէ միայն, «կարևոր է նաև որպէս յանձնառութիւն ներկայի և ապագայի:» Իր խօսքին մէջ Լաքաժէ Փուօ անդրադարձաւ նաև Արցախի պատերազմին և Ուրուկուայի դիրքորոշման և ըսաւ «ինչպէս միշտ, ձեր տրամադրութեան տակ ենք:»
Փոխ-նախագահուհին իր կարգին արտայայտեց իր ուրախութիւնը յայտնեց գրքի լոյս ընծայման համար և կարևորեց 1965-ի օրէնքը ըսելով որ պետական մակարդակով կատարուած ճանաչումը առիթ կու տայ արդարադատութեան վրայ ազդեցութիւն բանեցնելու որ իսկական ցեղասպանութիւնները չանտեսուին բնաւ:
